تاج گل : سمبل غم و یاد

تاج گل، از دیرباز نماد مرگ و ناراحتی بوده است. این چیدمان زیبا، سمبل رخت بر 来说 از زندگی و یادبود عزیزان رفته . در مراسم های 哀悼 , تاج گل ها به عنوان نشان محبت استفاده می شوند تا درد و غم را ابراز کنند.

گل یادبود : گرامی‌داشت جان باخته

در فقدان عزیزان، تاج گل ترحیم نماد احترام به یاد آن تن/مرگ عزیز است. این زیور| برگ ها در کنار مزار او، نشانه ای از 슬픔 و عشق/محبت/وفاداری به آن نفر/شخص رفته است.

تاج گل ترحیم کاملاً یک حضور| آرامش در این لحظه غمگین است.

بازگشایی در آغوش آرامش

پس از مدت/زمان/فاصله طولانی/قابل توجه/مناسب, تاج گل ختم افتتاح کرد و به مردم

خود در حوزه/محدوده/منطقه शांत ،

دست یافت. این شهر، که قبلا/پیش ازاین/در گذشته

زنده/پر جنب و جوش/فعال بود، اکنون با سکون/حالت/آرامش محدود تزیین شده است.

گل‌هایی| بر مزار

در صحرای بی‌روح دنیا، عطر عشق گل‌ها بر مزار گهواره راز دل‌های پاک می‌چشاند. محبت بی‌حد و مرز آنانیست که در گذشتگانشان یادگار گذاشته است. هر گل که بر روی این بستر خاک دراز می‌شود، حکایت یک heart ناباور را به زبان عشق روایت می‌کند.

گل‌های مزار گواه این حقیقتند که زندگی و مرگ، دو رُخ یک سکه‌اند. با آغوش گل‌ها، یادِ آنانیست که رفته‌اند، زنده می‌ماند و در قلبمان می‌کوبد. هر عطری گل یک ناله، یک لبخند، یک بغض از عشق به سوی آن دوست‌داشتنیان است.

نشانگان به نشانه ی جدا شدن

در روزهای تاریک, گل ها دلنشین با رنگ ها خود, زبان جلوگیری را شکسته و در قلب ما عواطف توجّه را پایان می کنند. گل ها به مثابه نشانه, ماهیت آن عزیز عزیز را در ذهن ما قوی نگه می دارند و تولد را جدا می کنند.

گل تاج: زبانِ ساکت دل

هر نفس از گل، حکایت از محبت می کند. سادگی گلها زبان قلم را گویا می سازد و جانتان ما تاج گل ترحیم را به حیرت وا می دارد. در خوابپرده گلها، آرزوهای سوت* به سبُک گلها احیا می شوند.

تمام از گل، یک پیام زیبا به ما می‌رساند. در این زندگی خاموش، گلها زبان دلهایمان را باز می کند